.
Bu gece denk geldim, TV'de bir kanalda röportaj yapmışlar, bir kaç kişiden birisi "bunu 17 yaşında bir çocuk yapmış olamaz" diyor. Ya hu ikibinli yılların thriller sineması neredeyse tamamen testeremsi filmler üzerine. Seksenlerde biz bunların Hallowen serilerini izledik ama kurgusal olan ile gerçek olan arasındaki algısal sınır konusunda haddini biliyordu, daha çok çekinme, korkma, tedbirli olma üzerine altlığını oluşturan filmlerdi. Ama doksanların sonundan itibaren olay çığrından çıktı. Ve o nesil de bu izlediği kabus ötesi görüntüler sonrasında gerçek ile kurgusalı çakıştırma, bağdaştırma potansiyeline dahil oldu. Bununla ilgili sayısız bilimsel araştırma da var, arayın okuyun bulun. Gerçek bu kadar açık iken olamaz, yapamaz kabulünü ben anlamakta zorluk çekiyorum. Ahir zamanların afişleri de çığrından çıktı ve öyle normalleşti ki yaşanan şoklar elbette önceki kuşakları kapsıyor daha çok.
Gerçekliğin çığrından çıktığını, absürd insan hallerinin normal kabul edildiğini görünce toplu histerinin de aslında bir epidemik hadise olduğundan kuşku duymaya başladım. Cidden... :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder