16 Temmuz 2009 Perşembe

İzleyeni izlemek

Fotoğraf: OnurY

"İzleyeni İzlemek"... Evet temel izleğimiz bu. Bizim dahilimiz ve kontrolumuz dışında gelişen bir olayı izleyen kişiyi fotoğraflayarak yani buna kendimizi de "izleyen" olarak dahil ederek ardışık bir izleme silsilesi oluşturmak. İzlediğimiz kişinin farkına varması durumunda paranoyak etkiler yaratabileceğini de hesaba katmak lazım. Ama asıl ilginç olan bu çalışmamızı sunduğumuz anda bizi de izleyenlerin ortaya çıkması ve bu ilginç silsilenin iyiden iyice tuhaflaşması durumu da var.
Sözü burada sevgili Fatih'e bırakalım dilerseniz:
Fotoğraf bir içe kapanma mı...belki. fotoğraf çekmek için konunun tam olarak içinde olmamak gerektiğini düşünmeye başladım ben de. yani klasik bir "geleneksel zanaatler" fotoğrafı çekmek istediğinde, modelin misal öz amcansa bir durup düşünüyorsun. bu, konuyu görsel malzeme olarak da algılamak zorunda olmakla da ilgili. içinde olduğun meseleyi yeterince iyi "seyredemiyorsun".anlatıcı olmakla da ilgili hem. insanlar belki böyle gruplara ayrılıyorlar. yaşayanlar... efsanelerin kahramanları onlar. sonra anlatanlar... hikayeciler, yazarlar, fotoğrafçılar, yönetmenler... ve dinleyenler.anlatabilmek için de sana gelen ışığı içinde bir prizmadan geçirmen lazım. eninde sonunda, sana verilen hikaye ile birlikte kendi derinliğine doğru şöyle bir tur atıp dönmen gerek...bilinçli, istekli bir içe kapanma durumu olabilir bu, evet. ya da dışa kapanma, içe açıla diyelim. dünyaya aracısız bakan gözünü kapatmak.yani tercihine bağımlı olmaksızın nesnel bir görüntü sunan, dünyayı tastamam olduğu gibi, gepgeniş bir kdrajla gören gözünü yummak... ve sadece vizörden bakan, görmek istediği çerçeveyi kendisi belirleyen gözüne yüklenmek.bu, tek gözünü kapayarak fotoğraf çekme meselesi, fotoğrafçının fotoğrafını çektiği mekana, meseleye ya da modele büsbütün ait olamadığını... araya bir set, bir engel koymak zorunda olduğunu da gösteren bir simge gibi aslında.fotoğraf çekmek, ortasında durduğun bir manzarayı... sana yorum bırakmayacak, öznelliğini ortada kaldıracak biçimde seyretmeyi reddetmek demek belki de. kendinle dünya arasına, kendi öz çamurundan yaptığın kerpiçlerle bir duvar örmek. ve sonra görmek istediğin manzarayı seçerek pencereler açmaya başlamak...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder